تقسيم لذت زيبايي

 

برخي از افراد خيلي نگران اين نيستند كه بالكن خانه شان به انباري تبديل شود. آنها هرچه كه زياد به كارشان نمي آيد، بي هيچ گونه نظم و ترتيبي در آنجا روز هم تلنبار مي كنند، از شيشه و ظرف هاي رنگارنگ انواع سيرترشي، ترشي و مرباجات گرفته تا كفش ها و لباس هاي كهنه و نيم دار و ميز و صندلي هاي زهواردرفته.

براي اين افراد اصلا اهميتي ندارد كه مثلا ديگران با ديدن اينفضاي شلوغ از كوچه و خيابان سرشان گيج برود و يا آنكه محله و شهرشان منظره نامناسب و زشتي پيدا كند.

از حق نگذريم، افرادي ديگري هم پيدا مي شوند كه درست برعكس اين دسته زيبايي بالكن را بخشي از زيبايي خانه و محله و شهر خود به حساب مي آورند. اين افراد چنان به بالكن خانه خود مي رسند و آن را مي آرايند كه آدم دوست ندارد از آن چشم بردارد.

اين شهروندان بالكن را فضاي مشترك بين خود و همشهريان شان مي دانند و باآراستن آن زيبايي و نشاط بيشتري به شهر خود مي بخشند.

در اين عكس مي توان يكي از اين بالكن هاي نمونه و زيبا را ديد. شهروندي با اين گلدان هاي پرگل و آويزهاي زيبا بالكن خود راآراسته و لذت اين كار رابا مردم كوچه و خيابان تقسيم كرده است.