| سواره از پياده خبر ندارد |
سواره از پياده خبر ندارد!
شهر، خانه همه ماست و همشهريان مثل اعضاي يك خانواده در كنار هم زندگي مي‌كنند و در غم و شادي يكديگر سهيم هستند.
روانشناسان احساس تعلق به يك خانواده بزرگ را بين شهروندان رمز سلامت و موفقيت يك شهر دانسته‌اند.
خوشبختانه فرهنگ ديني و ملي ما ايرانيان، در موارد بسياري بر همبستگي و الفت ميان اعضاي يك جامعه تأكيد دارد. همه ما از دوران دبستان با اين بيت معروف سعدي كه هم‌اكنون زينت‌بخش سردر سازمان ملل است، آشناييم كه مي‌گويد: "بني آدم اعضاي يك پيكرند/ كه در آفرينش زيك گوهرند".
اين بيت به بهترين نحو، بيانگر قانون شهروندي است اما با اين حال، گاهي وقت‌ها برخي از شهروندان اين مسئله را ناديده مي‌گيرند و به‌گونه‌اي رفتار مي‌كنند كه گويي از وجود ديگران، بي‌اطلاع بوده و تنها خودشان در جامعه زندگي مي‌كنند!
اين دست رفتارها اتفاقا بيشتر، مواقعي بروز مي‌كنند كه معضلي در جامعه همه‌گير شده و درست در موقعي كه حس همدلي شهروندان بايد به ياري يكديگر بيايد، عده‌اي با رفتار‌هاي خلاف شهروندي آن را از ميان مي‌برند.
شاهد مثال اين قبيل رفتارها را مي‌توان در روزهاي باراني ديد. درست در چنين روزهايي كه باران و سردي هوا چهره شهر را در خود گرفته و همه مجهز به چتر و لباس گرم، مي‌خواهيم هر چه زودتر به كار و خانه خود برسيم، گاهي راننده بي‌احتياطي را مي‌بينيم كه بدون توجه به عابران پياده به‌گونه‌اي از خيابان عبور مي‌كند كه ناگهان تمام آب‌هاي سطحي خيابان به‌همراه آلودگي‌هاي متصور در آن نثار لباس و صورت عابران شده و آن راننده بي‌خيال بدون حتي عذرخواهي، به راه خود ادامه مي‌دهد.
شكي نيست كه رانندگي در چنين روزهايي بايد با احتياط بيشتري صورت گيرد، زيرا خطر سر خوردن ماشين بيش از روزهاي ديگر است.
از اين‌رو از رانندگان انتظار مي‌رود كه با احتياط بيشتري رانندگي كنند؛ ضمن اينكه در جاهايي كه به هر دليلي آبگرفتگي وجود دارد، بيشتر از هر زمان ديگري مراعات حال پياده‌ها را بكنند. |
 | 1393/06/02 |
| 3231 |