حمام تاریخی محله درویش شهر دماوند، یادگاری از دوره صفویه

شواهد و مدارک موجود به خصوص نوع گنبدها و قوس های بنای حمام تاریخی محله درویش شهر دماوند، نشان می دهد که قدمت این مکان تاریخی به دوران صفویه باز می گردد.

عمر حمام تاریخی محله درویش دماوند که در مرکز این شهر قرار دارد را می توان به چند صد سال تخمین زد.

بنای این حمام تاریخی، مستطیل شکل است. این بنا در جهت شمال به جنوب احداث شده و شامل دو بخش در ورودی است که در جبهه شمالی و جنوبی از یکدیگر جدا شده اند.

بخش شمالی حمام وسیع، سنتی و دست نخورده باقی مانده و مسیر ورودی آن به رختکن به شکل دالانی پیچ دار ساخته شده است.

بنای رختکن حمام شمالی که با طرح چلیپایی احداث شده، شامل گنبد بزرگی در وسط و چهار نیم گنبد است که ترکیب موزون و زیبایی به آن بخشیده و سه سکوی نشیمن در شمال، جنوب و غرب آن تعبیه و بدنه آنها با کاشی سفید پوشانده شده است.

گرمخانه این حمام شامل فضایی مستطیل شکل است که جهت شرقی - غربی داشته و دو ستون قطور امکان تعبیه طاق و تویزه ها و نگهداری سقف را فراهم نموده که در اطراف فضای گرمخانه سکوهایی جهت نشیمن ساخته و بدنه آن نیز با کاشیهای سفید رنگ همچون رختکن پوشش داده شده است.

طاقهای این بخش از حمام دارای قوس جناغی است و قسمتهایی از آن که در مرمت دوره های بعد نیاز به دستکاری نداشته، دارای توازن و ایستایی بسیار خوبی هستند که با احداث فضای کوچکی در ضلع غربی بنا جهت رفع نیاز مراجعه کنندگان به حمام، نشان می دهد که همگی متعلق به بیش از پنجاه سال گذشته می باشند.

حمام تاریخی محله درویش دماوند از سنگ لاشه، ملات گچ و ساروج است. در ابتدا سطوح داخلی آن با ملات آهک اندود شده بود، اما اکنون دارای اندود سیمان سفید است و قوسهای گنبد و طاق و تویزه های بنا جناغی احداث شده و دارای توازن و ایستایی بسیار خوبی است و حد فاصل میان پایه ها و گنبد حمام کاربندیهایی اجرا شده که زیبایی خاصی به بنا بخشیده است.